Hoe werkt dat, die tekeningen?

Gepubliceerd op 14 november 2022 om 14:03

Cool he? Zo een video van een tekening... En het ziet er zo eenvoudig uit!

Was het maar waar. Was het maar waar dat ik op 30 seconden een tekening uit mijn grote magische hoed kon toveren. Maar zo werkt het niet! Er gaat een heel proces aan vooraf en ik neem jullie graag even mee achter de schermen voor het ontwerpen van de kerstkaarten: timing, hoe ik die ideeën krijg, hoe ik zoek naar de enveloppen, ...

1. Het prille begin

Ergens in de loop van augustus begin ik aan de eerste ideeën voor de kerstkaarten. Leuk he: 35 graden en ik mocht beginnen denken aan sneeuw, sleeën en rendieren. Dit jaar verliep dat echt niet eenvoudig. De inspiratie kwam maar niet, de warmte zat gewoon in de weg.
Ik heb ontelbare foto's bekeken van kerstkaarten, jingle bells muziek afgespeeld en zelfs een sjaal en muts omgedaan... het kwam maar niet. Tot ik ineens een foto tegenkwam die me heel nauw aan het hart lag.
De lievelingsfoto van mij en mijn opa. En opeens was het daar: waarom ging ik niet in mijn eigen herinneringen kijken en zo de kaartjes tot stand brengen? Want dat is wat ik doe: ik maak kleine verhaaltjes over wie ik ben/was als de Véro in Vive le Véro.

 

2. Alle schetsen maken (en welk verhaal er achter zit)

Ik wou heel graag 10 verschillende kerstkaarten maken, omdat ik deze ook in een pakketje wou aanbieden aan een leuke prijs. Dus aan de slag...

* The best grandpa *
De eerste was al snel geboren: ik ben de uitdaging met mezelf aangegaan en heb een kaartje gemaakt van de foto van mezelf en mijn opa. Niet eenvoudig: ik ben zo toch een klein beetje perfectionistisch (merk op dat ik het hier gezellig probeer te houden, de werkelijkheid is dat ik een lat zo hoog leg dat zelfs Tia Hellebaut er niet meer over kan) en de kans op falen was extreem.
Maar: gelukt! Ik was tevreden over mijn opa, heb wat gevloekt op mijn eigen kop... maar het stond er. Nummer 1 was af, op naar de volgende 9.

* Waiting for Santa Claus & A little light for you *
Mijn broer is 4 jaar ouder dan ik en had steeds een geweldige fantasie. (I know: it runs in the family) Zo heeft hij me ontelbare keren voor het raam gezet met de boodschap "zus, als je stil genoeg bent dan zie je de kerstman voorbij vliegen in zijn slee" 
En daar stond ik dan, samen met hem. Uren konden we door het raam staan kijken. Wachten op de kerstman die we, uiteraard, nooit hebben zien voorbij vliegen.
Bij 'A little light for you' zie je hoe we samen met een lichtje spelen. Mijn broer en ik hebben ooit met een zeepbel zitten spelen voor zijn dochtertje en we deden allebei alsof dit een magische bol van een tovenaar was. Dit heb ik in deze tekening verwerkt. 
Mijn broer is dikwijls een inspiratie in mijn kaartjes. Ook al zie ik hem niet meer (zie mijn eerste blog), hij blijft op een warm plekje in mijn hart zitten. Terugkijkend op de leuke herinneringen als kind probeer ik hem zo dicht bij mij te houden. En dat is ok voor mij. 

* Ho ho happy ride, Packed with love, Playing with the cat & A snowy kiss *
Hier komen Josefien en/of Angèle net iets meer naar voor. Die 2 rakkers zijn echt mijn grootste bron van inspiratie. Josefien is mijn allerbeste vriendin en dat mag je gerust zien in de tekeningen. Ze voelt perfect aan hoe ik me voel, ik noem haar dan ook wel eens mijn therapie-hond. Echt... en ze kost minder dan een echte therapeut :-)
Angèle... tja, Angèle dat is een kat die denkt dat ze een hond is. Ze heeft de manieren van Josefien over genomen en het kan al eens gebeuren dat je hen echt samen in de tuin ziet spelen: de hond die achter de kat zit en 3 seconden later omgekeerd.
Die humor, dat vrolijke duo: ik heb het proberen weergeven in de kaartjes. Josefien en Angèle die met een auto om een kerstboom rijden. Josefien die speelt aan de kerstboom (het brave engeltje) en Angèle die uiteraard een bal uit de boom heeft weten katapulteren. Ik op een slee die door Josefien wordt getrokken, en Angèle bovenop in een doos. 
Zoals je ziet zal ik nog redelijk veel tekeningen kunnen maken door dat olijke duo.

* Hello Snowman & Billie the bear * 
Ik ben gek van dieren. En de laatste tijd merk ik dat ik steeds maar weer eekhoorns begin te tekenen. Waarom? I don't know. Maar ik vind ze heerlijk. Ze hebben iets guitigs over hen, zijn razendsnel en zien er zo lief en nieuwsgierig uit. Dus ik beeldde me in dat diep in het bos de eekhoorns ook hun eigen sneeuwman bouwen. Dat zij daar, ver weg van de mensen hun eigen feestje bouwen.
Billie the bear is er gekomen door de hond van mijn neef Jelle. Die heeft een hond die Billie heet en die er dus effectief uitziet als een (knuffel)beer. Dus de lieve ijsbeer die naar een vogeltje staat te kijken was snel geboren. 

* Playing in the snow *
De laatste bleef lang op zich wachten. Het grote vat der inspiratie was leeg en ik betrapte mezelf erop dat ik meer naar buiten zat te staren dan te zoeken naar een kaart. En opeens was het daar! Ik zag mijn buurjongen met zijn hond in het veld tegenover mijn huis spelen en oh boy... die 2 hadden echt plezier. Je ziet dat de hond zijn piepjonge baasje adoreert en ik kreeg een mega grote glimlach op mijn gezicht toen ik die 2 zag lopen en spelen in dat veld. Dit beeld heb ik omgezet naar een kerstkaart: de jongen en de hond die genieten in de sneeuw. Die even vergeten waar ze zijn of wie hen kan zien. Alleen zij twee zijn op dat moment van tel in hun kleine leuke wereld. 

Zo... ik had alle schetsen kunnen verzamelen en dan begint het leukste deel. Het opbouwen van de kaarten in kleur. 

3. Inkleuren en... it's a kind of magic

Elke tekening wordt laag per laag in gekleurd. Yes: ik teken vooral digitaal. Zoveel handiger dan alles op papier te moeten doen. 
Ik heb eigen "borstels" ontwikkeld die hetzelfde gevoel geven als een kleurpotlood en zo kan ik elke tekening opbouwen zoals ik het wil. Ik hoef achteraf de tekening enkel digitaal te exporteren en alles kan zonder rompslomp naar de drukker. (maar daarover straks meer)

Als iemand me vraagt wat mijn kenmerkende stijl is dan antwoord ik meestel "mijn gebruik van licht en schaduw"
Elke tekening krijgt bij mij eerst een basislaagje van de kleur en dan begin ik. Steeds een tintje donkerder om zo de schaduwen aan te brengen, om zo het beeld te laten spreken. Als laatste voeg ik dan wat lichtere stukjes toe.
De haren worden echt laagje per laagje opgebouwd en soms zit ik zelfs lijntje per lijntje aan haartjes te tekenen. (ok, voor jullie klinkt dit neurotisch, voor mij is dit pure zen)
Zot van cijfers? Hier komen ze:
- Voor elke kaart ben ik gemiddeld 3 uur bezig.
- Elke kaart bevat gemiddeld 6500 potloodstrepen.
- per tekening gebruik ik ongeveer 9 verschillende borstels die ik ontworpen heb. 

En hoe weet ik of een tekening nu "af" is? Goh... moeilijk te zeggen. Als ik bezig ben en ik krijg naar het einde van de tekening een grote glimlach op mijn gezicht (dit gaat onbewust) dan weet ik dat ik goed zit qua tekening. Is die glimlach er niet dan komt hij niet in de collectie. 
Eens de tekening "af" is dan kijk ik de dag erna nog eens. En soms dan voel ik dat er nog iets ontbreekt. Een klein extra toetsje schaduw of licht kan de tekening dan helemaal anders maken en completer maken dan hij ervoor was.
(ok, dit klinkt heel wazig... maar ik beloof jullie: I'm not on drugs en dit is gewoon hoe het werkt voor mij)

4. Papiersoort en enveloppen kiezen

Als de tekeningen af zijn dan ga ik de papiersoort en de bijpassende envelop kiezen. Hiervoor heb ik 2 hele grote stalenboeken waaruit ik mijn keuze kan maken. Ik kan het papier "voelen", ik kan testen of je er vlot op schrijft en de enveloppen zie ik ook in het echt. 
Ik kan niet benadrukken hoe belangrijk dit voor me is. Ik neem echt mijn tijd om deze keuze te maken want tenslotte zijn het kaarten die door mensen gekocht worden en ja, ik als klant verwacht ook kwaliteit.

Naast de keuze van het papier heb ik ook lang getwijfeld of ik een dubbele kaart zou maken of een enkele. En hiervoor moest ik beginnen rekenen. Ik hou de prijs van mijn kaartjes bewust laag
( 1,80 € is echt spotgoedkoop voor een kaartje) omdat ik wil dat iedereen een kaartje kan kopen. Van jong tot oud, van klein budget to groot budget. 
Voor dubbele kaartjes moest ik bijna 45% meer betalen dan voor een enkel kaartje, dus dan zou ik mijn verkoopprijs ook hoger moeten zetten. 
(hey, ik hou er ook graag iets aan over he mensen. Life isn't for free)
De beslissing was dus snel genomen om een enkel kaartje te behouden en zo ook de prijs van 1,80 € te houden. Zo hebben al mijn kaartjes dezelfde prijs. Hierdoor was ik ook in staat om een pakket aan te bieden van 10 kaartjes voor 15€. Spotgoedkoop als je het mij vraagt ;-)

Voor de papiersoort kies ik steeds voor duurzaam papier. Ik blijf het belangrijk vinden om materialen zo goed mogelijk in te zetten en te werken met recycled papiersoorten. Ik gebruik meestal Biotop papier. Dit is gemaakt van houtafval, er komen geen chemicaliën aan te pas om het witter te maken en ze zien er evengoed luxueus uit. Als gewicht neem ik 300gr, dit kreukt niet, is stevig en ook vlot beschrijfbaar zonder dat je pen doorschijnt op de achterzijde.

De enveloppen zijn steeds kraft-enveloppen. Ze zijn ook gemaakt van gerecycleerde materialen en zien er gewoon leuk uit. Het geeft de kaart iets rustiek en dat past wel bij mijn tekenstijl: retro. Ik heb lang gezocht achter de "juiste" kraft envelop want sommige waren te dun, en als er 1 ding is dat ik zelf haat dan zijn het van die flutjesenveloppen. Dus het zijn nu leuke stevige exemplaren geworden, onderworpen aan een lik- en lijmtest. (inclusief mottige smaak want die lijm is echt wel bah... maar ik moest weten of de boel goed bleef plakken)

 

5. Alles naar de drukker en wachten maar...

Eens de keuze gemaakt, dan worden alle kaarten nog drukklaar gemaakt. Hoe werkt dit nu precies? 
- In illustrator maak ik de templates klaar voor de kaarten (recto/verso)
- De tekening wordt op de recto zijde gezet en de verso zijde is voorzien van mijn naam en website
- Marges en snijlijnen worden aangegeven
Daarna volgt een perfectionistische controle (drukfouten = heel dure centjes die ik kwijt ben) en alle bestanden worden naar de drukker doorgestuurd.

Ik werk samen met een drukkerij waar ik me heel erg goed bij voel. Ik kan ten alle tijde bij hen terecht voor feedback en vragen en ze werken enorm snel. Het is niet zo dat ik de goedkoopste kies, nee, de service is veel belangrijker voor mij. Kwaliteit van de prints moeten TOP zijn en ik moet bij hen terecht kunnen als ik vragen heb.
En dan is het wachten... heel spannend steeds. Want je hebt alles op een scherm gezien, maar je weet niet hoe het er in werkelijkheid zal uitzien.

Als de levering bij me toekomt, dan voel ik me steeds als een klein kind: verheugd om "het cadeautje" dat is geleverd. Voorzichtig maak ik de doos open en dan ga ik elk pakje nauwkeurig controleren. Die controle is voor mij een eind-check. Ik wil echt dat mijn klanten een fantastisch kaartje krijgen dat op alle mogelijke vlakken in orde is.

De kaartjes worden samen met een envelop in een plastic verpakking gestoken (eco verpakking) en zo worden ze mooi in de kaartenmolens in de winkel gezet.

 

6. Evaluatie en steeds bijleren...

Alle kaartjes staan nu in de verkooppunten en daar stopt het niet voor mij. Ik moet elk verkooppunt goed opvolgen en gaan bijvullen waar nodig. Dit probeer ik steeds op voorhand te plannen zodat ik op 1 dag tijd zoveel mogelijk verkooppunten kan gaan aanvullen (mijn eigenste ronde van België)

En ook daar blijft het niet bij... ondertussen heb ik al een oplossing gevonden voor die ellendige plastic verpakking (die was me echt aan het irriteren) en heb ik ook al een leuke oplossing gevonden om kaartenpakketten aan te bieden.
Omdat de focus nu echt op eindejaar ligt, zal ik die nieuwe manier van verpakken pas vanaf januari integreren in alle verkooppunten.

En wat met marketing? Oh boy... daar moet ik ook tijd en energie insteken. Overal foto's van nemen, uploaden op de website en dan die berichten klaarmaken voor sociale media. Eerlijk? Dit vraagt soms meer tijd dan al de rest. En het is nodig. Dankzij die reclame kan ik mensen bereiken en gaan mensen mijn kaartjes kopen.

Zo! Dat was zo een beetje het hele proces van de kerstkaarten. Ik vind het leuk om jullie een blik achter de schermen te geven en om jullie zo te laten zien hoe ik te werk ga. Maar nu... nu ga ik even die jingle bells van me afschudden, de sneeuw van mijn tekenpen kloppen en starten aan moederdag, de lentefeesten en communiefeesten!

Heb je andere dingen die je graag eens in een blog ziet verschijnen? Stuur me dan gerust een berichtje! 
Heb jij suggesties voor een kaartje? Dan mag je me absoluut een berichtje sturen!